„Sprzedawcy marzeń” to spektakl, który powstał w ramach zajęć dydaktycznych w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Na scenariusz przedstawienia złożyły się piosenki Artura Rojka i zespołu Myslovitz, jednej z najpopularniejszych formacji rockowych polskiej sceny muzycznej.
Studenci (obecnie aktorzy) kierunku Aktorstwo i Wokalistyka warszawskiej Akademii Teatralnej z wielką determinacja, odwagą, pracowitością i wrażliwością dokonują wiwisekcji kondycji współczesnego człowieka. Bohater, Everyman, to postać, na miejscu której może postawić się każdy widz. To człowiek o uniwersalnych cechach, poszukujący odpowiedzi na najważniejsze pytania: gdzie kończy się rzeczywistość, a zaczyna sen; dlaczego nasze lęki okazują się silniejsze od naszych pragnień; Przed czym uciekamy; jak nie zatracić się w świecie, który czasami przytłacza; czy nie można tak po prostu odpuścić; czy to niestosowne powiedzieć światu: dość, już nie; dlaczego nie potrafimy zaakceptować siebie bez zastrzeżeń? Młodzi aktorzy zadają te pytania w sposób autentyczny i wiarygodny – i z młodzieńczą energią szukają odpowiedzi. W tej podróży towarzyszy im zespół muzyczny pod kierunkiem Mateusza Dębskiego, który jest również autorem aranżacji.
Anna Sroka – Hryń o spektaklu:
Bardzo mi zależało na tym, by teksty miały potencjał na opowiedzenie uniwersalnej historii. Bohaterem „Sprzedawców marzeń” jest EVERYMAN, czyli każdy z nas, bez względu na płeć, wiek, poglądy – i bez względu na historie, które nam towarzyszą i z których wyszliśmy. Chciałam, aby były to piosenki dające przestrzeń do tworzenia świata i postaci. Celem było stworzenie opowieści o człowieku, o tym, jaką ma delikatną i kruchą konstrukcję. Moją intencją było zajrzenie w głąb ludzkiej duszy i dotknięcie najdelikatniejszego miejsca w każdym z nas. Poczucie samotności i świadomość nieprzystawania do tego, co oferuje nam obecny świat, skłania EVERYMANA do migracji wewnętrznej i poszukiwania wyjścia z labiryntu lęków. Chciałam, żebyśmy zwolnili tempo naszego szalonego biegu przez życie i przyjrzeli się człowiekowi przez lupę, ale z dużą czułością. Dzięki temu zbudowaliśmy intymną mapę wrażliwości, klucz do zrozumienia odrębności każdego z nas, a także pewnej troskliwej uważności na drugiego człowieka. To spektakl o wychodzeniu ze swojej samotni do człowieka po drugiej stronie – bo tam też jest ktoś, kto się boi. Historia opowiedziana piosenkami zespołu Myslovitz i Artura Rojka to intymna podróż do wnętrza każdego człowieka. Te teksty są uniwersalne i wciąż aktualne. Choć Artur Rojek napisał je wiele lat temu, okazuje się że niezwykle rezonują one z dzisiejszymi czasami i z wrażliwością dzisiejszego widza niezależnie od wieku.
