Sto lat temu narodziła się polska radiofonia. Nowe medium niemal natychmiast zafascynowało artystów słowa. I to nie tylko dlatego, że ich utwory mogły zabrzmieć w eterze i tym samym trafić błyskawicznie pod strzechy. Już w pierwszych latach istnienia radiofonii okazało się, że materia radiowa – dźwięk – może stać się tworzywem nowych gatunków artystycznych, powstających na zupełnie nowych zasadach. Wśród entuzjastów nowego języka sztuki znalazł się Józef Czechowicz. Lubelski poeta, po przeprowadzce do Warszawy, zaczął tworzyć słuchowiska dla Polskiego Radia. Jednym z nich był „Poemat o mieście Lublinie”. Co przyczyniło się do czechowiczowskiej fascynacji radiem? Jaki wpływ na „dźwiekoczułość” poety mogło mieć jego życie w Lublinie?
dr hab. Jarosław Cymerman – teatrolog i literaturoznawca, od czasu do czasu również krytyk i edytor, zajmuje się historią teatru polskiego, dramaturgią XIX i XX wieku, a także twórczością Józefa Czechowicza. Stały współpracownik kwartalnika „Akcent”. Członek-założyciel Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych.
Aleksander Wójtowicz – dr hab., prof. UMCS, historyk literatury, edytor. Zajmuje się dziejami polskich oraz europejskich ruchów awangardowych, sztuką nowoczesną, edytorstwem literatury dwudziestego wieku oraz przyrodopisarstwem. Autor książek „Cogito” i „sejsmograf podświadomości”. „Proza Pierwszej Awangardy” (Wyd. UMCS, Lublin 2010), „Nowa Sztuka. Początki (i końce)” (Wyd. UJ, Kraków 2017), „Epoka wielkiego zamętu”, „Szkice o literaturze nowoczesnej 1918-193”9 (Wyd. UMCS, Lublin 2020), „Awangarda lubelskaa”, t. 1, „Energie Reflektora” (Lublin, 2024). Ponadto opublikował liczne studia o literaturze XX i XXI wieku, między innymi na łamach „Pamiętnika Literackiego”, „Ruchu Literackiego”, „Tekstów Drugich”, „Praktyki Teoretycznej”, „Sztuki Edycji”, „Kwartalnika Filmowego” oraz „Chrońmy Przyrodę Ojczystą’, autor szkiców i recenzji krytycznoliterackich („Akcent”, „Kresy”). Współkurator m.in. wystawy „Czechowicz wielokrotny” (2025) w Muzeum Józefa Czechowicza, którym kieruje od 2020 roku.
Joanna Bachura-Wojtasik, doktor, medioznawca, teoretyk radia, adiunkt na Uniwersytecie Łódzkim i wiceprezeska Fundacji Audionomia. Podstawą jej zainteresowań badawczych są artystyczne gatunki radiowe: słuchowisko i reportaż. W swych badaniach skupia się na literaturze audialnej wobec Holokaustu. Jest członkiem Association of Holocaust Organizations. Pełni funkcję sekretarza ds. numerów dziennikarskich kwartalnika „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica”. Przewodnicząca sekcji „Radio” Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej.
