"Od przodu i od tyłu" / Mateusz Nowak / spektakl jubileuszowy

Wydarzenie tłumaczone na polski język migowy      

Bilety: I - 30 zł, II - 20 zł, III i stojące – 10 zł 

UWAGA! Spektakl dla Widzów powyżej 16 roku życia.

SPEKTAKL JUBILEUSZOWY - 10-lecie pracy artystycznej w dziedzinie monodramu Mateusza Nowaka

scenariusz na podstawie rozprawy doktorskiej Karola Zbyszewskiego „Niemcewicz od przodu i tyłu”: Stanisław Miedziewski i Mateusz Nowak
wykonanie – Mateusz Nowak
reżyseria – Stanisław Miedziewski
kostium – Magdalena Franczak
światło – Marcin ‘Kabat’ Kowalczuk
premiera – 2014
czas trwania – 1 h
Spektakl powstał w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Lublin

Spektakl Mateusza Nowaka, według „Niemcewicz od przodu i tyłu” to przejmujący, piekielnie aktualny Polaków portret własny. Książkę napisał w XX wieku Karol Zbyszewski. Wychłostał w niej marionetkowego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, obżarstwo i pijaństwo magnatów, pazerność i rozwiązłość purpuratów, wreszcie posłów sejmowych, zachłannie walczących o powiększanie majątku. Mateusz Nowak w ciągu 60 minut popisowego aktorstwa zagrał kilkadziesiąt postaci, zaczynając od słów „stara k*** nareszcie umarła” i dnia śmierci carycy Katarzyny, a następnie monologu z powieści Jerzego Żurka „Casanova”, w którym bohater nie może odbyć stosunku z carycą. Turpistyczne opisy przyrodzenia carycy, niemoc, strach, XVIII wieczna rozwiązłość w pigułce – na widowni robi się nieswojo. A Mateusz Nowak idzie za ciosem. Z minuty na minutę okazuje się, że kolejne postaci przedstawiane przez aktora jak żywo przypominają współczesnych władców dzisiejszej Polski. Prezesów, ministrów, rzeczników, kochanków i kochanki. Robi się groteskowo, zjadliwie, przejmująco, do bólu. Nowak gra w kostiumie, który sam w sobie mówi ze sceny. To wpół strój koronacyjny Stanisława Augusta Poniatowskiego, wpół suknia carycy. Brawo Magdalena Franczak. Ogrywa kostium na wiele sposobów, zmienia głos, recytuje, rapuje, opowiada, szepcze. Wysmakowany gest plus niezwykle plastyczna mimika – dają pierwszorzędną, teatralną całość. Oglądamy klęskę Rzeczypospolitej, którą jej mieszkańcy sami sobie zafundowali. Klęskę barwną, do końca zapatrzoną w złotą wolność. Mateusz Nowak zamienia teatr w lekcję politycznej anatomii. Tnie skalpelem chore tkanki, pokazując groteskowy Polaków portret własny. W tym portrecie boleśnie odbija się polityczne dziś. Wystarczy jedno cięcie skalpelem, by na wierzch wylała się ropa. To dojrzały spektakl. Precyzyjnie wyreżyserowany przez Stanisława Miedziewskiego. Kiedy już otrząśniemy się po ostrych scenach, widzimy ile w nim miłości do Polski.
Waldemar Sulisz, Dziennik Wschodni

Mateusz Nowak (1986) – monodramista. Od premiery swojego debiutanckiego monodramu „teatralność” w 2011 roku, stał się jednym z najczęściej występujących i nagradzanych poza Polską wykonawców tej formy teatralnej. W ciągu 10 lat swoje monodramy zagrał ponad 200 razy, w tym kilkadziesiąt za granicą. W 19 krajach na 4 kontynentach: Albania, Armenia, Austria, Białoruś, Cypr, Czechy, Kosowo, Kuwejt, Litwa, Macedonia, Mongolia, Niemcy, Republika Południowej Afryki, Rosja, Słowacja, Stany Zjednoczone, Turcja, Wielka Brytania, Ukraina. Zdobył za nie blisko 30 nagród, w tym 9 na festiwalach międzynarodowych. Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi oraz Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Laureat nagród Marszałka Województwa Lubelskiego, Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz Prezydenta Miasta Lublin. W Dzielnicowym Domu Kultury „Węglin” w Lublinie, gdzie pracuje na co dzień, jest m.in. kuratorem cyklu „T1A”. Autorskiej marki, w ramach której realizuje projekty i działania popularyzujące teatr jednego
aktora/jednej aktorki.

[Zdjęcie mężczyzny w niebieskawym świetle, mężczyzna jest ujęty od pasa po oczy. Jest ubrany w strój stylizowany na osiemnastowieczny, z kołnierzem na stójce, rękawami zapinanymi na rząd drobnych, gęsto rozmieszczonych guziczków. Przed nim znajduje się mikrofon na statywie. Mężczyzna ma otwarte szeroko usta. Łokcie trzyma przy tułowiu unosząc do góry dłonie z rozchylonymi palcami. Tło ciemne.]