Bitwa o kulturę. Mówić Czechowem po polsku

Spotkanie tłumaczone na polski język migowy      

Wstęp za okazaniem bezpłatnej wejściówki. Wejściówki można rezerwować i odbierać w kasie Teatru Starego w miarę dostępności miejsc od 1.09.2020r. 
Jedna osoba może pobrać maksymalnie 4 wejściówki na każde spotkanie.
Większe grupy (uczniowie, studenci i inne grupy zorganizowane) proszone są o bezpośredni kontakt z kasą Teatru w celu rezerwacji miejsc.
Wydarzenie transmitowane on-line na stronie Teatru Starego.

Gość: Agnieszka Lubomira Piotrowska
Prowadzący: Łukasz Drewniak

Począwszy od drugiej połowy XX wieku Czechow jako dramatopisarz jest dla polskiego teatru niemal tak samo ważny jak Szekspir. Służył do definiowania polskiej szkoły scenicznego realizmu i spektakularnego podważania jego zasad. Potrzebowali go zarówno reżyserzy tradycjonaliści, jak i zdeklarowani awangardyści. Dzięki łódzkiemu wydawnictwu Officyna i tłumaczce Agnieszce Lubomirze Piotrowskiej mamy wreszcie zebrane w jednym tomie wszystkie „duże” sztuki Antona Czechowa. Piotrowska przetłumaczyła na nowo i - co ważne - na potrzeby konkretnych inscenizacji Płatonowa, Trzy siostry, Wiśniowy sad, Wujaszka Wanię a na dodatek dwie bardzo różne wersje Iwanowa i pierwsze podejście do Wujaszka czyli sztukę Leszy znaną do tej pory pod tytułem Diabeł leśny. Jej intencją nie było poprawianie dotychczasowych tłumaczeń, wychwytywanie błędów czy próba wywrócenia dotychczasowych interpretacji czechowowskich dialogów tylko chęć wypowiedzenia myśli i emocji bohaterów z pomocą współczesnej polszczyzny. Zdaniem tłumaczki styl i słownictwo Czechowa wciąż brzmi dziś w języku rosyjskim absolutnie nowocześnie, nie ma więc potrzeby zostawiania w polskim przekładzie żadnych archaizmów i stylizacji wskazujących epokę, przełom XIX i XX wieku. Człowiek Czechowa jest obywatelem teraźniejszości. Podczas rozmowy w Starym Teatrze zastanowimy się nad fenomenem dramaturgii Antona Czechowa. Czym polskie odczytanie różni się od rosyjskiego i światowego? Przypomnimy najważniejsze czechowowskie inscenizacje i role z polskich scen. Dlaczego Iwanow bywa najrzadziej wybieranym przez polskich reżyserów dramatem Czechowa? Jak i o czym mówi się dziś z pomocą sztuk Czechowa?
Łukasz Drewniak

Agnieszka Lubomira Piotrowska – tłumaczka literatury rosyjskiej, znawczyni teatru i kultury rosyjskiej, kuratorka projektów teatralnych w Polsce i Rosji. Absolwentka filologii rosyjskiej UMCS w Lublinie (dyplom z wyróżnieniem). Tłumaczyła m.in. powieści Władimira Sorokina, Wiktora Jerofiejewa, dramaturgię klasyczną (Antona Czechowa, Nikołaja Gogola, Michaiła Sałtykowa-Szczedrina, Aleksandra Puszkina) i współczesną (Iwana Wyrypajewa, Nikołaja Koladę, Jewgienija Griszkowca, Wasilija Sigariewa, braci Presniakow, Pawła Priażko i in.). Pracowała na filologii rosyjskiej UMCS (katedra literatury rosyjskiej), jako redaktorka w miesięczniku „Literatura na Świecie”, współtwórczyni i dyrektorka artystyczna Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Demoludy w Olsztynie (w latach 2006-2008), jurorka w konkursach dramaturgicznych w Jekaterynburgu, Mińsku i Permie, współpracowała z Instytutem Teatralnym w Warszawie oraz Instytutem Adama Mickiewicza. Kuratorka „części wschodniej” na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Konfrontacje” w Lublinie; kuratorka Festiwalu „Da! Da! Da! Współczesny Teatr, Dramat i Performans z Rosji” w Warszawie; autorka idei i kuratorka Festiwalu Kolady w Warszawie. Członkini jury na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Kolyada Plays w Jekaterynburgu, na Międzynarodowym Festiwalu Teatru i Filmu TEXTURE w Permie oraz Rosyjskiej
Nagrody Literackiej NOS. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Likhachev Foundation. Laureatka Nagrody Stowarzyszenia Autorów ZAIKS „za wybitne osiągnięcia w dziedzinie przekładu literatury rosyjskiej na język polski”.

fot. na stronie głównej: Sputnik. Dmitry Korobeinikov (źródło: https://pl.sputniknews.com/)

Obszernych skrótów ze spotkań można wysłuchać w audycji „Nie tylko rozrywkowa niedziela radiowa” na antenie Radia Lublin w każdą niedzielę między 7.00 a 11.00.

[Kobieta w ujęciu popiersiowym. Ma rude włosy z grzywką, duże okulary przeciwsłoneczne i jest ubrana w czarną bluzkę z okrągłym dekoltem. W tle szara zewnętrzna ściana budynku z oknem z białymi ramami.]