"Diabły, diabły" film Doroty Kędzierzawskiej

Wstęp na wydarzenie za okazaniem bezpłatnej wejściówki.
Wejściówki wydawane będą w kasie Teatru Starego od dn. 04.02.2019 r.
Na wydarzenie nie prowadzimy rezerwacji miejsc. Jedna osoba może odebrać maksymalnie 4 wejściówki.

„Diabły, diabły”
Polska 1991/ 81'
scenariusz i reżyseria: Dorota Kędzierzawska
zdjęcia: Zdzisław Najda
obsada: Danuta Szaflarska (Wiedźma), Monika Niemczyk (matka Małej), Justyna Ciemny (Mała), Krzysztof Plewka (nauczyciel), Paweł Chwedoruk (Grucha), Grzegorz Karabin (Karabin), Jerzy Łapiński (ksiądz), Maria Szoma (stara Cyganka), Wiesław Szoma (Cygan), Kamil Siwak (Cyganioszek), Piotr Pszczoła (Mały), Aniela Mikucka (Maleństwo)

Opowieść o dojrzewaniu, budzeniu się zmysłów, codziennych rytuałach, odpychaniu się i przyciąganiu różnych światów.
W baśniową, idylliczną przestrzeń zawieszonej w bezczasie małej wioski wkraczają intruzi – rozbijający obóz na pobliskiej łące Cyganie. Obcy stają się przedmiotem fascynacji dzieciaków i ich nauczyciela, a utrapieniem księdza. Paradokumentalne a zarazem czułe zdjęcia Zdzisława Najdy budują subtelną narrację złożoną z mikroobserwacji spojrzeń i niedokończonych gestów, niepewnych własnych intencji. To świat przeczuć, porozumienia bez słów, rodzącej się i umierającej bliskości, której niewiele trzeba, żeby zamienić się we wrogość. Danuta Szaflarska w kilku zaledwie scenach, bezbłędnie buduje tajemniczą postać Wiedźmy – strażniczki moralności? Stukniętej staruszki? Świadka zdarzeń ledwie zauważalnych?

Debiut kinowy Doroty Kędzierzawskiej, wyraźnie pokazujący jej własny charakter pisma, staje się początkiem artystycznej przyjaźni z Danutą Szaflarską, której znakomite dopełnienie stanowią fabularne „Pora umierać” i dokumentalny „Inny świat”.
Magda Sendecka, kurator programu filmowego w Teatrze Starym

Ważniejsze nagrody:
Nagroda im. Andrzeja Munka 1991 za scenariusz filmu telewizyjnego
Festiwal Polskich Filmów Fabularnych, Gdynia 1991: nagroda Jury (Dorota Kędzierzawska), nagroda za drugoplanową rolę kobiecą (Danuta Szaflarska), za zdjęcia (Zdzisław Najda), za dźwięk (Barbara Domaradzka)
MFF dla Młodzieży, Cannes 1991: Wyróżnienie Jury Młodzieżowego
MFF dla Dzieci i Młodzieży, Bellinzona 1991: Grand Prix Miasta Bellinzona; nagroda aktorska (Justyna Ciemny)

Idea festiwalu

Danuta Szaflarska – gwiazda, aktorka, osobowość, postać, najlepsza Mama, Babcia, Przyjaciółka. Najmłodsza wśród najstarszych, najskromniejsza, najdowcipniejsza, dociekliwa, konsekwentna, pracowita, uparta, odważna, prawa, szlachetna, otwarta, ufna, prawdomówna, towarzyska, radosna… i tak mógłbym wymieniać bez końca!

Danutka Szaflarska była nie tylko wielką, wspaniałą artystką sceny i ekranu, ale przede wszystkim wspaniałym Człowiekiem. Każdy, kto choć raz doświadczył Jej uroku, pozostawał w aurze Jej niezwykłej osobowości.

Od początku wspierała nasz Teatr. Gong, którym otwierała tutaj pierwszy seans filmowy nie zabrzmiał w dniu Jej śmierci. Myślcie o tym co chcecie, ale ja sądzę, że był to znak od Danutki: Wyszłam z roli, zaraz wracam. Bo przecież jest z nami cały czas w swoich rolach, wspomnieniach, książkach…

Prezentując wspaniałe role Danuty Szaflarskiej, chcemy mówić o tym, czym jest dziś sztuka  aktorska, czy etos twórcy nadal istnieje, czym jest rzemiosło artystyczne tak ważne w jej przekonaniu.

A także jakim człowiekiem warto dziś być, o co dziś walczyć, o co prowadzić spór. Danutka mówiła, że najważniejsza w życiu jest ŚLEBODA czyli WOLNOŚĆ.

Zapraszamy na pierwszy, ale nie ostatni, Festiwal Danuty Szaflarskiej ŚLEBODA / DANUTKA!

Michał Merczyński, Dyrektor Programowy Festiwalu