„Tango” / spektakl Teatru Telewizji

Wstęp na wydarzenie za okazaniem bezpłatnej wejściówki.
Wejściówki wydawane będą w kasie Teatru Starego od dn. 04.02.2019 r.
Na wydarzenie nie prowadzimy rezerwacji miejsc. Jedna osoba może odebrać maksymalnie 4 wejściówki.

Danuta Szaflarska w Teatrze TV

Danuta Szaflarska wciąż żyje w naszej pamięci jako wspaniała aktorka i niezwykła osoba. Jej role, zarejestrowane dla telewizji i filmu, przywołują artystkę, którą darzyliśmy sympatią, szacunkiem i także uczuciem, którym nie zawsze publiczność otacza nawet najwybitniejszych aktorów – miłością.

W swym wspaniałym dorobku aktorskim miała również wiele ról w Teatrze Telewizji. Współpracę z nim zaczęła pod koniec lat 50. w okresie, gdy telewizyjne widowiska grano na żywo, a nie było jeszcze technicznej możliwości ich rejestracji. Do najstarszych, zachowanych spektakli z udziałem Danuty Szaflarskiej należą: Paryżanka Becque’a z 1962 roku czy Pan Topaz Pagnola z tego samego czasu. Warto zwrócić uwagę, że reżyserem, który chętnie angażował aktorkę do swoich telewizyjnych inscenizacji był Konrad Swinarski. Zagrała u niego m.in. w cyklu Dobre uczynki Wojciecha Ozdoby Mularczyka, a przede wszystkim w znakomitej realizacji Kartoteki Różewicza z 1967 roku.

„Tango”
Autor: Sławomir Mrożek 
Reżyseria: Maciej Englert 
Scenografia: Marcin Stajewski 
Kostiumy: Marcin Stajewski 
Zdjęcia: Zbigniew Wichłacz 
Czas trwania: 107 min 
Premiera 25 października 1999 r.
Obsada: Danuta Szaflarska (Eugenia), Wiesław Michnikowski (Eugeniusz), Marta Lipińska (Eleonora), Zbigniew Zapasiewicz (Stomil), Krzysztof Kowalewski (Edek), Ewa Gawryluk (Ala), Piotr Adamczyk (Artur)

Fenomenem kariery aktorskiej Danuty Szaflarskiej było to, że niemal do końca długiego życia pozostawała czynna w swym zawodzie i nie zrezygnowała z występów na scenie. Teatr Telewizji zarejestrował kilka głośnych przedstawień z udziałem aktorki. W latach 90. były to dwie realizacje sztuk Sławomira Mrożka z Teatru Współczesnego w Warszawie: Miłość na Krymie w reżyserii Erwina Axera (twórcy, któremu wiele zawdzięczała w powojennym okresie pracy teatralnej) i Tango w reżyserii Macieja Englerta. W tym drugim spektaklu stworzyła „kapitalną”, jak się wyraził krytyk, Jacek Sieradzki, rolę Babci. W tenisówkach i czapce z daszkiem starsza pani zewnętrznie wpisywała się w anarchię rodziny Stomilów, by jednak w obliczu śmierci przypomnieć sobie o godności swej osoby.
Wojciech Majcherek, kurator programu teatralnego w Teatrze Starym

Idea festiwalu

Danuta Szaflarska – gwiazda, aktorka, osobowość, postać, najlepsza Mama, Babcia, Przyjaciółka. Najmłodsza wśród najstarszych, najskromniejsza, najdowcipniejsza, dociekliwa, konsekwentna, pracowita, uparta, odważna, prawa, szlachetna, otwarta, ufna, prawdomówna, towarzyska, radosna… i tak mógłbym wymieniać bez końca!

Danutka Szaflarska była nie tylko wielką, wspaniałą artystką sceny i ekranu, ale przede wszystkim wspaniałym Człowiekiem. Każdy, kto choć raz doświadczył Jej uroku, pozostawał w aurze Jej niezwykłej osobowości.

Od początku wspierała nasz Teatr. Gong, którym otwierała tutaj pierwszy seans filmowy nie zabrzmiał w dniu Jej śmierci. Myślcie o tym co chcecie, ale ja sądzę, że był to znak od Danutki: Wyszłam z roli, zaraz wracam. Bo przecież jest z nami cały czas w swoich rolach, wspomnieniach, książkach…

Prezentując wspaniałe role Danuty Szaflarskiej, chcemy mówić o tym, czym jest dziś sztuka  aktorska, czy etos twórcy nadal istnieje, czym jest rzemiosło artystyczne tak ważne w jej przekonaniu.

A także jakim człowiekiem warto dziś być, o co dziś walczyć, o co prowadzić spór. Danutka mówiła, że najważniejsza w życiu jest ŚLEBODA czyli WOLNOŚĆ.

Zapraszamy na pierwszy, ale nie ostatni, Festiwal Danuty Szaflarskiej ŚLEBODA / DANUTKA!

Michał Merczyński, Dyrektor Programowy Festiwalu