„Milczenie Syren” Magdalena Cielecka / Michał Pepol

Bilety: I - 50 zł, II - 40 zł, III – 25 zł, stojące - 15 zł

Magdalena Cielecka – głos
Michał Pepol – koncepcja, wiolonczela

realizacja dźwięku i wideo: Robert Migas

Multimedialny spektakl muzyczny inspirowany nowelą Franza Kafki.

To wyjątkowy projekt autorstwa Michała Pepola, wiolonczelisty, który do współpracy zaprosił Magdalenę Cielecką i Wieloryby. To koncert hybryda, oryginalny muzyczny performance inspirowany wystawą w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie Syrena herbem twym zwodnicza oraz nowelą Franza Kafki Milczenie syren.
Anna Drozd

“Śpiew stanowi o sile syren, a praca z dźwiękiem pod ich urokiem to perwersyjne marzenie niejednego muzyka. Sam chciałbym posiąść syrenią moc i zawsze umieć uwodzić publiczność. Wymagałoby to jednak bezwarunkowego otwarcia się na ciemne strony własnej podświadomości. Spotkanie z syreną to spotkanie z sobą samym, z najbardziej czułym i delikatnym, a jednocześnie podlegającym autocenzurze fragmentem własnego, schowanego ja. Niech więc to będzie koncert - wyzwolenie: z jarzma konwencji, gatunków, przyzwyczajeń czy oczekiwań. Niech to będzie koncert - hybryda, tak jak hybrydą jest syrena. Patrzmy syrenie w oczy i słuchajmy jej. Słuchając jej, słuchajmy siebie. Dajmy się uwieść polifonii głosów człowieka, wiolonczel, mieszkańców oceanu. Niech Saariaho wciągnie w wir i rzuci urok, niech Kafka sprawi, iż syreny zamilkną, niech Sikorski zrekonstruuje ich melancholijną pieśń, niech Hendrix omami nas i wessie pod wodę, niech Schubert zmieni syrenie płeć, niech Glass skaże na dryfowanie, a Buckley niech udowodni, że nie przed syrenami nie da się uchronić.”
Michał Pepol

PROGRAM:
Kaija Saariaho – Spins and Spells (1997)
Franz Kafka – Milczenie syren
Tomasz Sikorski – Milczenie syren (1986/87)
Jimi Hendrix (arr. M. Pepol) – 1983… (A Merman I Should Turn to Be)
Franz Schubert/Johann Wolfgang von Goethe (arr. M. Pepol) – Erlkönig
Philip Glass – Orbit (2013)
Tim Buckley/Larry Beckett (arr. M. Pepol) – Song to the Siren

Magdalena Cielecka - aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Jeszcze w czasie studiów zadebiutowała na deskach Teatru Starego, z którym współpracowała przez kilka następnych lat. W 1999 roku dostała Nagrodę im. A. Zelwerowicza dla najlepszej aktorki sezonu aż za trzy role: tytułową w Iwonie, księżniczce Burgunda, Candy w Niezidentyfikowanych szczątkach ludzkich i Judytę w Księdzu Marku w Teatrze TV. Od 1998 roku gra w teatrach warszawskich. Najczęściej występowała w Teatrze Rozmaitości, gdzie grała w spektaklach Grzegorza Jarzyny i Krzysztofa Warlikowskiego. Za rolę w Burzy otrzymała Feliksa Warszawskiego. Od 2008 roku jest aktorką Nowego Teatru. Można też ją oglądać w przedstawieniach teatrów: Imka i Och-Teatru. W 1995 roku Magdalena Cielecka rozpoczęła swoja karierę filmową. Zagrała w filmie Pokuszenie. Za tę rolę otrzymała wiele prestiżowych nagród w Polsce i za granicą. Ogromną popularność zdobyła grając w takich filmach jak: Samotność w sieci, Zakochani czy Egoiści. Zagrała w wielu serialach telewizyjnych.

Michał Pepol - wiolonczelista, członek Royal String Quartet, twórca nieoczywistych konceptów muzyczno-teatralnych. Wraz z kwartetem intensywnie koncertuje w kraju i za granicą, występuje w ramach renomowanych festiwali. Jest współzałożycielem i współorganizatorem Festiwalu Kwartesencja, który stwarza miejsce nie tylko dla klasycznego repertuaru, ale także dla poszukiwań i eksperymentów z pogranicza wielu sztuk. Związany z prestiżową brytyjską wytwórnią Hyperion, dla której nagrał albumy z kompletem kwartetów Szymanowskiego, Góreckiego, Pendereckiego, Lutosławskiego, Szymańskiego i Mykietyna. Od 2012 współpracuje z Nowym Teatrem w Warszawie (projekt Nowa Warszawa ze Stanisławą Celińską oraz spektakl Krzysztofa Warlikowskiego Francuzi). W 2016 roku, we współpracy z artystą wizualnym Pawłem Bownikiem przygotował i wykonał swój pierwszy monodram muzyczny Dźwięk odnaleziony (Nowy Teatr, listopad 2016 r.). Milczenie Syren to drugi autorski koncept Michała Pepola, w którym w interesujący sposób poszerza on przestrzeń artystycznego przekazu, konstruując nieoczywiste dialogi pomiędzy wiolonczelą, głosem, ciałem, obrazem, multimediami i ciszą.

Partnerzy