„Krapp i dwie inne jednoaktówki” Tear Polski im. A. Szyfmana w Warszawie
Bilety: I - 70 zł, II - 50 zł, III – 35 zł, stojące - 15 zł
autor: Samuel Beckett
przekład i reżyseria: Antoni Libera
scenografia: Anna Libera
„Fragment dramatyczny II”
występują: Andrzej Seweryn, Antoni Ostrouch, Jacek Stefaniak
„Ostatnia taśma”
występuje: Andrzej Seweryn
Impromptu „Ohio"
występują: Andrzej Seweryn, Antoni Ostrouch
czas trwania: 85-90 minut
Premiera: 13.04.2016
Andrzej Seweryn daje fascynujący pokaz aktorstwa transformacyjnego.
To już trzeci “Krapp” przygotowany w ostatnich trzydziestu latach przez Antoniego Liberę z gigantami polskiego teatru. W 1985 roku w beckettowskim spektaklu wystąpił Tadeusz Łomnicki, w 2004 Zbigniew Zapasiewicz, teraz mistrzowski popis należy do Andrzeja Seweryna. “Krapp” i inne jednoaktówki pojawiły się w Teatrze Polskim na jego siedemdziesiąte urodziny i w 110 rocznicę urodzin Samuela Becketta. Ostatnia taśma Krappa została tym razem nieco skondensowana przez reżysera, sensy związane z niektórymi działaniami bohatera zyskały swoje tekstowe ekwiwalenty, zostały wymienione na dwie krótkie sztuki tworzące kodę spektaklu.
Wieczór otwiera “Fragment dramatyczny II”, a zamyka Impromptu “Ohio”. W pierwszej jednoaktówce Sewerynowi partneruje Antoni Ostrouch: jest to zapis rozmowy dwóch urzędników wieczności, duchów-księgowych, którzy mają zamknąć bilans życia człowieka, który stoi w otwartym oknie i chce popełnić samobójstwo. Są zmęczeni, rozzłoszczeni, zgorzkniali, śpieszą się do domu, a jednak szukają pozytywów w malowanym wyłącznie czarnymi barwami życiorysie niemego bohatera.
Z kolei w finałowym Impromptu “Ohio” Seweryn czyta zagadkową poetycką opowieść z wielkiej zakurzonej księgi, a Ostrouch steruje tempem i intonacjami lektury za pomocą dziwnych stuknięć w blat stołu.
Sercem spektaklu jest jednak Krapp – starzec odsłuchujący taśmy sprzed lat, na których nagrany został jego głos, autobiografia mówiona nieudanego pisarza. Krapp uwięziony jest w niezmiennym rytuale tych samych czynności – sprząta blat stołu, zjada banana, ustawia magnetofon szpulowy, wybiera taśmę, słucha nagrania, dogrywa komentarz. Opętany ideą utrwalenia siebie i swoich myśli na taśmach, katalogowania ich i regularnego odsłuchiwania, zapomina, czym naprawdę jest życie. Andrzej Seweryn tworzy jedną ze swoich najważniejszych ról w ostatnich latach. Trzeba jego Krappa zestawiać z inną wielką filmową rolą Seweryna - ze Zdzisławem Beksińskim z “Ostatniej rodziny”. Przecież Krapp też jest artystą i tak samo został uwięziony we własnym świecie. Gwałtownie postarzony, zmieniony fizycznie, odrzuca wszystkie aktorskie cechy i chwyty, które do tej pory determinowały jego grę. To nie tylko popis panowania nad formą, ciałem i gestem, ale i szukanie nieoczywistych tragicznych tonów. Krapp jest bardzo daleko od Seweryna, aktor ogląda go z wewnętrznego dystansu, karykaturuje i konstruuje, po to tylko, by zapytać o siebie samego. W szczytowym punkcie swojej kariery wielki polski aktor zaufał idei aktorstwa transformacyjnego.
Łukasz Drewniak, kurator programu teatralnego w Teatrze Starym
Historia człowieka przedstawiona przez pryzmat mówionego pamiętnika; idealisty, który prowadził go przez większą część życia, nagrywając w każde swoje urodziny podsumowanie minionego roku; artysty, który w sile wieku poświęcił miłość dla sztuki. Studium rozrachunku z samym sobą w punkcie dojścia, w wieku 69 lat.
Kiedy bohater był naprawdę sobą? W młodości, gdy pił i swawolił? W wieku dojrzałym, gdy narzucił sobie dyscyplinę i porzucił świat dla kontemplacji? Czy na starość, gdy nie identyfikuje się ani z jednym, ani z drugim? Czy w ogóle istnieje coś takiego jak ciągłość ludzkiego „ja”? Oto pytania, jakie stawia nam Krapp – jedna z najbardziej znanych postaci teatru Becketta.
Jest to też jedna z najbardziej wymagających ról w jego dorobku – rola, po którą sięgają najwięksi, aby uświetnić swą karierę aktorską. Tym tropem podąża też Andrzej Seweryn. Premiera spektaklu, na którą składają się Ostatnia taśma, Fragment dramatyczny II oraz Impromptu "Ohio", zbiega się w czasie z jego jubileuszem 70-tych urodzin. Partneruje mu Antoni Ostrouch.
Spektakl reżyseruje Antoni Libera – tłumacz i znawca twórczości Wielkiego Irlandczyka, laureata literackiej Nagrody Nobla z 1969 roku i bez wątpienia najwybitniejszego dramatopisarza XX wieku.