„Ojciec matka tunel strachu" Teatr Stary w Krakowie

Bilety: I - 50 zł, II - 40 zł, III - 25 zł, stojące - 15 zł

autor: Martin Heckmanns
przekład: Iwona Nowacka
(przekład powstał w ramach programu "Stypendia twórcze 2012" Stowarzyszenia Willa Decjusza i Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej)
reżyseria i scenografia: Wojtek Klemm
kostiumy: Julia Kornacka
muzyka: Dominik Strycharski
występują: Katarzyna Krzanowska, Błażej Peszek, Jan Peszek

Czas trwania spektaklu: 60 minut

Hasło kryzys w rodzinie odmieniamy już przez wszystkie przypadki. Biją na alarm socjologowie i psychologowie, opowiada o nim co drugi film lub spektakl. Polsko-niemiecki reżyser Wojciech Klemm z pomocą dramatu Martina Heckmannsa oświetla jednak ten problem od naprawdę nieoczekiwanej strony. Najpierw przenosi nas w sam środek rodzinnego banału: „niedoszły reżyser teatralny, by utrzymać rodzinę, musi pracować na kserokopiarce, a jego żona, zamiast studiować filozofię, spędza całe dnie na mało fascynującym zajęciu, jakim jest opieka nad maluchem.” A potem pokazuje jak bardzo wszyscy są tu nieletni i niedojrzali: dziecinna matka, chłopięcy ojciec i najbardziej z nich świadomy syn tylko bawią się w normalną rodzinę. Chłopiec obserwuje jak jego rodzice nie potrafią dorosnąć. Klemm dodaje jednak temu dramatowi kolejne dno przez obsadzenie w głównych rolach prawdziwej rodziny Jana Peszka, jego syna Błażeja z żoną Katarzyną Krzanowską. Ale w teatrze jest odwrotnie niż w życiu. To siedemdziesięcioletni Jan Peszek gra syna a jego dzieci – czterdziestoletnich rodziców. Wpadamy w labirynt znaczeń, to co prywatne miesza się z tym, co zagrane, i w końcu nawet nie wiadomo, o jakiej rodzinie rozmawiamy. Na scenie cały czas obecny jest także muzyk – Dominik Strycharski, odgrywający rolę bajkowego Smoka. Wystukuje rytm na dziecięcych instrumentach, napędza akcję, śpiewa piosenki. Czym jest tytułowy tunel strachu? Jakie rytuały go wypełniają, kto musi przez niego przejść? Na końcu tunelu jest zawsze śmierć lub dorosłość.
Jeden z najlepszych kameralnych spektakli Narodowego Starego Teatru w Krakowie!
Łukasz Drewniak, kurator programu teatralnego w Teatrze Starym

„Syn to jestem ja, który jestem sobie obcy. Widzę siebie w stosunku do przyszłości, nad którą nie panuję. Rośnie, przerasta mnie o głowę, aż w końcu daję za wygraną. Najpierw go wychowuję, a potem szukam w nim oparcia” – mówi Ojciec w sztuce Heckmannsa, adresowanej do widzów usytuowanych po obu stronach rodzinnej barykady.
Klemm pozostaje wierny niemieckim fascynacjom, ale po Brechcie, Müllerze i Kleiście, sięga po tekst współczesny. Prapremiera dramatu “Ojciec matka tunel strachu” (Vater Mutter Geisterbahn) w reżyserii Kristofa Fricka odbyła się w 2011 roku na scenie Staatsschauspiel Dresden.

Martin Heckmanns (1971) zadebiutował w 2002 roku sztuką “Schieß doch, Kaufhaus!” (Staatschauspiel Dresden), od tej pory napisał kilkanaście kolejnych, chętnie wystawianych na niemieckich scenach (m. in. “Kränk”, “Das wundervolle Zwischending”, “Wörter und Körper”, “Kommt ein Mann zur Welt”). Studiował komparatystykę, historię i filozofię. Od roku 2009 jest pisarzem - rezydentem i dramaturgiem w Staatsschauspiel Dresden, gdzie jego teatralny prolog “Zukunft für immer” zainaugurował artystyczną dyrekcję Wilfrieda Schulza. W 2002 otrzymał tytuł dramatopisarza roku przyznawany przez prestiżowe branżowe pismo „Theaterheute”, dwukrotnie (w 2003 i 2004) zdobył nagrodę publiczności podczas Mühlheimer Theatertage.

Premiera:
22 maja 105 Nowa Scena (ul. Jagiellońska 1)