Tekst monodramu, napisany przez Gabrielę Muskałę wspólnie z siostrą - Moniką Muskałą, powstał z inspiracji życiem ich babci i jej doświadczeniem choroby Alzheimera.
Bilety: I – 80 zł, II – 60 zł, III – 40 zł, stojące – 20 zł
autor: Amanita Muskaria
reżyseria: Marian Półtoranos
muzyka: Jacek Grudzień, Greg Zgliński
reżyseria światła: Krzysztof Sendke
występuje:
Walerka – Gabriela Muskała
Premiera na Małej Scenie 8 grudnia 2001 r.
Czas trwania spektaklu: 80 minut (bez przerwy)
Kiedy w 2001 roku odbyła się w Teatrze im. Jaracza w Łodzi premiera monodramu Gabrieli Muskały Podróż do Buenos Aires, aktorka miała już w dorobku udane role teatralne, ale nie była jeszcze tą Gabrielą Muskałą, którą znamy dziś – jedną z najświetniejszych artystek sceny i ekranu swojego pokolenia. Droga do kreacji, które tak nas poruszyły, jak np. w filmach: Moje córki krowy, 7 uczuciach i nade wszystko w Fudze, była jeszcze daleka. A jednak Walercia z Podróży do Buenos Aires znamionowała niezwykły talent aktorki, jej wrażliwość i coś, co można by nazwać szczególnym rodzajem uważności na postać, którą się gra, a może w przypadku Gabrieli Muskały nie chodzi tylko o samą grę aktorską. Zapewne artystka do swojej bohaterki miała i ma szczególnie osobisty stosunek, bowiem tekst monodramu, napisany wspólnie z siostrą, znakomitą tłumaczką, Moniką Muskałą, powstał niejako z inspiracji życiem ich babci i jej doświadczeniem choroby Alzheimera. Ciekawe pozostaje, jak Podróż do Buenos Aires zmieniła się w ciągu blisko 20 lat od premiery i co sprawia, że Gabriela Muskała wciąż czuję potrzebę powrotu do tego monodramu?
Wojciech Majcherek, kurator programu teatralnego w Teatrze Starym
[Kobieta w dynamicznej pozie sięgająca ręką przed siebie, jej rozczapierzone palce wysuwają się na pierwszy plan, drugą rękę odrzuca do tyłu. Ma rozpuszczone, rozczochrane włosy, nosi beżowy płaszcz. Żywej gestykulacji towarzyszy pełen napięcia wyraz twarzy – oczy ma rozszerzone, zęby zaciśnięte, najprawdopodobniej coś mówi lub krzyczy]
