Zapraszamy na „OpFest50”, czyli festiwal teatralny poświęcony twórczości Janusza Opryńskiego.
Janusz Opryński, reżyser teatralny, od 1976 roku związany z lubelskim Teatrem Provisorium i jeden z liderów polskiego offu. Mówi o sobie, że ukształtowała go europejska literatura na styku dwóch światów – Dostojewski i Jerofiejew, Miłosz i Herling-Grudziński. Przedstawienia Provisorium z lat 70. i 80. „Nie nam lecieć na wyspy szczęśliwe” (1979), „Wspomnienia z domu umarłych” (1983) ugruntowały jego pozycję – artysty zbuntowanego wobec systemu politycznego i teatru jako instytucji. Po 1989 roku w swoich spektaklach („Z nieba przez świat do samych piekieł”, „Współczucie”) szukał odpowiedzi na pytanie o kondycję człowieka w epoce posttotalitarnej. W latach 1996-2010 Provisorium połączyło swe siły z Kompanią „Teatr”, a Opryński stworzył duet reżyserski z Witoldem Mazurkiewiczem. Realizacje z tamtego okresu badały związki scenicznej groteski z naturalizmem, były próbami zdefiniowania przeklętych polskich uwikłań („Ferdydurke” Gombrowicza, „Do Piachu” Różewicza, „Homo Polonicus” Piwowarskiego). Ostatnie lata działalności artystycznej Opryńskiego to skupienie na scenicznych adaptacjach wielkiej prozy – „Braci Karamazow”, „Idioty” i „Biesów” Dostojewskiego, „Lodu” Dukaja, „Mistrza i Małgorzaty” Bułhakowa, „Łaskawych” Littela. Reżyser czytał je niczym traktaty religijno-moralne, przyglądał się w nich triumfom Zła, pokazywał skutki etycznych przewartościowań. W opublikowanych w 1979 roku „22 tezach do przemyślenia”, manifeście młodego inteligenta i twórcy-nonkonformisty Opryński zapisał zdanie, które do dziś może być mottem jego przedstawień: „Pamiętaj, że teatr jest miejscem, gdzie najtrudniej jest kłamać”.
Jacek Wakar – krytyk teatralny, dziennikarz, publicysta, były kierownik redakcji publicystyki kulturalnej „Dwójki” Polskiego Radia oraz szef działów kultury „Dziennika Polska-Europa-Świat” i „Przekroju”. Pracuje jako selekcjoner Festiwalu Boska Komedia, był kuratorem projektu Uniwersytet Patrzenia Teatrem w Domu Utopii w Krakowie, jurorem wielu krajowych i międzynarodowych festiwali teatralnych. Jest współprowadzącym „Nowego Tygodnika Kulturalnego”, a także autorem książek „Przyczajony geniusz. Janusz Gajos. 21 opowieści”, „Zawód: aktor” oraz „Pierwsze życie Marka Kondrata”. Ma żonę i dwóch synów. Uwielbia dobrą piłkę nożną (niewykluczone, że ślad tego znajdziecie na blogu), Paryż i pikantną kuchnię.
